" Ο Άγιος των ελληνικών γραμμάτων "
Γράφει ο ίδιος σε ένα σύντομο αυτοβιογραφικό του σημείωμα :
Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης γεννήθηκε στη Σκιάθο το 1851 και πέθανε στις 3 Ιανουαρίου του 1911 . Μεγάλωσε ανάμεσα σε εννιά παιδιά και ήρθε σε επαφή νωρίς με τα θρησκευτικά πράγματα .
Τελείωσε το γυμνάσιο με πολλές δυσκολίες και μετά γράφτηκε στη Φιλοσοφική σχολή Αθηνών που η κλονισμένη υγεία του και η φτώχεια τον εμπόδισαν να την τελειώσει . Μόνος του έμαθε γαλλικά και αγγλικά .
Τα επαγγέλματα του Παπαδιαμάντη ήταν : ποιητής , συγγραφέας , ζωγράφος και δημοσιογράφος .
Τα πιο σπουδαία έργα του είναι : Τα χριστουγεννιάτικα διηγήματα , Ο Αμερικανός , Στο Χριστό στο κάστρο , Τα πασχαλινά , Ο λαμπριάτικος ψάλτης , Χωρίς στεφάνι , και φυσικά η Φόνισσα και η Γυφτοπούλα .
Γράφει ο ίδιος σε ένα σύντομο αυτοβιογραφικό του σημείωμα :
" Ἐγεννήθην ἐν Σκιάθῳ, τῇ 4 Μαρτίου 1851. Ἐβγήκα ἀπὸ τὸ Ἑλληνικὸν Σχολεῖον εἰς τὰ 1863, ἀλλὰ μόνον τῷ 1867 ἐστάλην εἰς τὸ Γυμνάσιον Χαλκίδος, ὅπου ἤκουσα τὴν Α΄ καὶ Β΄ τάξιν. Τὴν Γ΄ ἐμαθήτευσα εἰς Πειραιᾶ, εἴτα διέκοψα τὰς σπουδάς μου καὶ ἔμεινα εἰς τὴν πατρίδα. Κατὰ Ἰούλιον τοῦ 1872 ὑπήγα εἰς τὸ Ἅγιον Ὅρος χάριν προσκυνήσεως, ὅπου ἔμεινα ὀλίγους μῆνας. Τῷ 1873 ἤλθα εἰς Ἀθήνας καί ἐφοίτησα εἰς τὴν Δ΄ τοῦ Βαρβακείου. Τῷ 1874 ἐνεγράφην εἰς τὴν Φιλοσοφικὴν Σχολήν, ὅπου ἤκουα κατ’ ἐκλογὴν ὀλίγα μαθήματα φιλολογικά, κατ’ ἰδίαν δὲ ἠσχολούμην εἰς τὰ ξένας γλώσσας.
Μικρὸς ἐζωγράφιζα Ἁγίους, εἴτα ἔγραφα στίχους, καί ἐδοκίμαζα να συντάξω κωμῳδίας. Τῷ 1868 ἐπεχείρησα νὰ γράψω μυθιστόρημα. Τῷ 1879 ἐδημοσιεύθη "ἡ Μετανάστις" ἔργον μου εἰς τὸ περιοδικὸν "Σωτήρα". Τῷ 1882 ἐδημοσιεύθη "Οἱ ἔμποροι τῶν Ἐθνῶν" εἰς τὸ "Μὴ χάνεσαι". Ἀργότερα ἔγραψα περὶ τὰ ἑκατὸν διηγήματα, δημοσιευθέντα εἰς διάφορα περιοδικὰ καί ἐφημερίδας."
Είπαν για αυτόν και το έργο του :
- " Ο Μακρυγιάννης είναι ο πιο σημαντικός πεζογράφος της νέας ελληνικής λογοτεχνίας , αν όχι ο πιο μεγάλος , γιατί έχουμε τον Παπαδιαμάντη ."
Γιώργος Σεφέρης , " Ένας Έλληνας - ο Μακρυγιάννης "
- " Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης , ποιητής με τον πεζό λόγο , και κάποτε , μα πολύ σπάνια , με το στίχο , ένας από τους ξεχωριστούς αρμονικούς αντιπροσώπους της νέας και άμουσης ακόμα σε πολλά ελληνικής ψυχής .
Κωστής Παλαμάς , " Η μούσα του Παπαδιαμάντη "
- " Όπου κι αν σας βρίσκει το κακό , αδελφοί , όπου και να θολώνει ο νους σας , μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη . "
Οδυσσέας Ελύτης , " Το Άξιον Εστί "
Εύη Δημητρακοπούλου
Ελένη Κούτρα
Άννα Μαυροειδή
Διονύσης Μπούλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου