Το έθιμο του σουβλίσματος του αρνιού

       Η λέξη Πάσχα είναι παραφθορά της λέξης πεσάχ που έχει  εβραϊκή και αραμαϊκή προέλευση και σημαίνει "ξεφεύγω" , "προσπερνώ" . Συμβολίζει το τέλος της μακρόχρονης δουλείας των Ισραηλιτών στην Αίγυπτο και την έξοδό τους προς τη γη Χαναάν , τη γη της Επαγγελίας . 

     Σύμφωνα με το βιβλίο της Εξόδου στην Παλαιά Διαθήκη  η δέκατη και τελευταία πληγή που έστειλε ο Θεός στους Αιγύπτιους , ώστε να πειστεί και να επιτρέψει την έξοδο , ήταν η θανάτωση από Άγγελο Κυρίου όλων των πρωτότοκων γιων των Αιγυπτίων αλλά και των πρωτότοκων ζώων τους . Κάθε εβραϊκή οικογένεια έπρεπε να θυσιάσει ένα νεαρό αρνάκι ή κατσικάκι , χρονιάρικο , για να ευλογηθεί όλο το κοπάδι . Το σφάγιο πρέπει να ήταν αρσενικό και αρτιμελές , δεν έπρεπε να σπάσει κανένα κόκαλο και με το αίμα του έβαφαν παραδοσιακά τις πόρτες των σπιτιών ώστε να αναγνωρίζει ο Άγγελος τα εβραϊκά σπίτια και να μη σπέρνει το θάνατο .

     Από τότε η γιορτή του Πεσάχ εξελίχθηκε σε μια από τις σπουδαιότερες των Ιουδαίων . Παραδοσιακά γιορτάζεται ακόμα και σήμερα στην πανσέληνο της εαρινής ισημερίας . Πρόκειται για δείπνο κι όχι για γεύμα και όσοι συμμετέχουν σ' αυτό πρέπει να είναι ντυμένοι κι έτοιμοι σαν να πρόκειται να ταξιδέψουν . Πασχαλινό δείπνο ήταν και ο Μυστικός Δείπνος του Ιησού με τους δώδεκα μαθητές του . 

    Στη χριστιανική λατρεία το Πάσχα μεταφέρθηκε για λίγες μέρες (γιορτάζεται την πρώτη ημερολογιακή Κυριακή μετά την πανσέληνο της εαρινής ισημερίας) , έτσι ώστε να υπάρχει μια γιορτινή αλληλουχία με το Πάθος και την Ανάσταση του Χριστού , του "αμνού του Θεού" , όπως τον είχε αποκαλέσει ο Ιωάννης ο Βαπτιστής. Απέκτησε , βέβαια , και άλλο συμβολισμό . Δείχνει το πέρασμα από το θάνατο στη ζωή και από τη λύπη στη χαρά .

       Το ψήσιμο αρνιού , λοιπόν , κάθε Κυριακή του Πάσχα είναι  από μια εβραϊκή γιορτή .

      Το ψήσιμο του αρνιού στη σούβλα , πάντως , είναι παραδοσιακό ελληνικό έθιμο και μάλιστα της ηπειρωτικής Ελλάδας . Ο συγκεκριμένος τρόπος ψησίματος ανάγεται στους βοσκούς της ελληνικής υπαίθρου , οι οποίοι παραδοσιακά γιόρταζαν το Πάσχα στα χειμαδιά και δεν είχαν χτιστούς φούρνους ώστε να ψήσουν το αρνί  . Η σούβλα , λοιπόν , ήταν ένας εύκολος και γρήγορος τρόπος ψησίματος , αφού δεν απαιτούσε εγκαταστάσεις , παρά μόνο μια φωτιά , ένα μυτερό κλαδί και δυο διχάλες στο έδαφος για να συγκρατούν τη σούβλα . 

Δημήτρης Κάκκας